Nieuws van Mooi

Verhalen zijn er altijd geweest, ze werden verteld als iedereen klaar was met werken en men zich verzamelde rond het vuur. De eerste verhalen dateren van ver voor onze jaartelling en door ze te blijven vertellen weten we dat.

Rond 1800 was het nog heel gewoon dat men elkaar verhalen vertelde rond het vuur, na het werk, maar een eeuw later was dit bijna helemaal verdwenen, verdrongen door het geschreven woord en later, toen de techniek vorderde door radio, film en tv.

Rond de jaren ’80 van de vorige eeuw leek het erop dat de meest oorspronkelijke vorm van cultuur, die van het gesproken woord, aan het verdwijnen was. Maar ineens werden er weer verhalen verteld, op festivals, in vertelcafe’s ect, in heel de westerse wereld.

In Småland, in de omgeving van Ljungby leefde nog veel sagen en legenden onder de mensen en er woonden veel bekende en zelfs beroemde vertellers. Veel verhalen waren al gedocumenteerd sinds 1800, gevolg was dat  hier in 1990 het Sagomuseet Ljungby werd geopend. Het museum is het hart van een groot gebied waarin allerlei sagen hun oorsprong vinden, vaak te midden van mooie natuur en op bijzondere plekken.

Het is een prachtig ingericht klein museum. Je vindt er bekende en onbekende sagen uit de omgeving, prachtig vorm gegeven door textiel kunstenaar Mia Einarsdotter en schilder en beeldhouwer Kjell Sundberg. Er is veel aandacht voor details en je mag aan touwtjes trekken, laatjes openmaken. Er  klinkt ineens een lied of blaft er een hond. En als je nog een rondje door de kamers maakt vallen weer nieuwe details op. En bezoek waard voor groot en klein zeker als je van verhalen houdt! Elk jaar vlak voor midzomer organiseren ze een groot  vertellers festival met deelnemers uit de hele wereld.

Sinds november 2018 staat het Sagomuseet Ljungby op de lijst van UNESCO voor in- materieel erfgoed.

Elke keer als we vanuit Halmstad terug naar huis rijden zien we in het dorpje Simlangsdålen het bordje “Danska Fall”, een natuurreservaat met watervallen. De afgelopen week zijn we er maar eens naar toe gereden. Het was warm en water en bos bieden dan lekkere verkoeling.

Vanuit het Gula Huset is het ongeveer een minuut of twintig rijden en ook die weg blijft de moeite waard, zeker nu de bermen geel zijn van de brem, prachtig. Bij de parkeerplek staan verschillende informatieborden over wat er allemaal leeft, groeit en bloeit, en dat is heel divers.

Als we uit de auto stappen hoor we de vogels al zingen. Aangezien er 2 kleine mensjes mee zijn nemen we de blauwe route van ongeveer 2,5 km en zoals het in onze familie de gewoonte is, lopen we de route tegendraads. Het is een sprookjesachtig bos, er zijn elfenbankjes, en overal holletjes met helder groen mos in oude omgevallen bomen, kabouter holletjes misschien?

Het bos is bekend om diversiteit aan mossen, korstmossen en planten. We ontdekken plekjes vol met klavertjes, maar een klavertje 4 vinden we niet, wel al bosbessen en die plukken we dan ook. Er staan er heel veel door het hele bos. De bomen zijn vnl beuken en eiken en heel oud, tussen de 100 en 175 jaar oud. Het hele gebied is ongerept omdat het vooral met rust gelaten wordt. Het pad is dan ook verre van effen, vele dikke boomwortels, stenen, het stijgen en dalen maken het voor kinderen een ware uitdaging.

En dan hoor je het water…. en wordt het merkbaar koeler in het bos. Dit stukje is het laagste deel van de rivier de Assman die met z’n verval van 36 meter naar beneden valt. Voorzichtig daar waar het kan met je voetjes in het water. De stenen vormen samen een gigantisch mozaïek waar de rivier doorheen raast. Dan weer verder over bruggetjes en trappen naar boven naar de echte waterval. Van verschillende kanten valt het water met geraas naar beneden, een prachtig gezicht en heel indrukwekkend. Maar goed dat er een hoog hek omheen staat. Dan weer naar beneden, met een boog om een bosweide met slaperige koeien en een laatste stukje door het beukenbos en we zijn weer bij de auto.

Thuisgekomen ontdekken we waarom het Danska Fall heet…. Een droevig verhaal. De Denen verloren de slag bij Fyllebro, de poort naar Halmstad, en vluchtte  de bossen bij Simllangsdålen in. Daar werden ze door de Zweden gevonden en op een rotte brug gedwongen, de Deense soldaten stortte in de  waterval  naar beneden.

Bijzondere gasten in onze B&B, heerlijk zomers weer en dus tijd om buiten te koken en te eten. En voor deze gelegenheid hebben we gekozen voor een klassiek Zweeds gerecht met malse stukjes vlees, gebakken aardappeltjes, gekarameliseerde uitjes en een romige mosterdsaus: Biff Rydberg. Dit recept zou oorspronkelijk in het 19e eeuwse Hotel Rydberg (inmiddels gesloten) in Stockholm zijn bedacht. Dit is een gerecht dat in Zweden later op de avond, bijvoorbeeld op bruiloften, met ingelegde komkommers en rauwe eierdooiers wordt gegeten. Maar zeker ook zeer smaakvol op een zwoele zomeravond. Een aanrader en wij houden deze er zeker in!!!!

Het plaatsje Lidhult heeft geen eetgelegenheid. Daarom bieden we onze gasten ook een maaltijd aan. Soms iets eenvoudigs en voedzaams, soms iets uitgebreider, maar tot nu toe altijd met veel waardering voor het gebodene.

Maandag hadden we voor het eerst in weken eens tijd om zelf weer de “toerist” uit te hangen. En aangezien we van een plaatsgenoot hadden vernomen dat ons huis al in Minivärlden te zien is, wilden we dit natuurlijk ook zelf wel eens zien.

In dit kleine museum bouwen ze oude spoorroutes na, een soort Madurodam, maar dan voor spoorwegen en wij wonen aan de Stationsgatan dus…… Het geheel is gebaseerd op de verzameling van een dokter uit Ljungby die deze aan de Kommun, gemeente, naliet bij zijn overlijden. Deze arts had in de kelder van zijn huis kilometers spoor na gebouwd, voorzien van alles wat er rond die spoorlijnen staat, woont en leeft. Om het niet te laten verstoffen besloot men er een museum omheen te bouwen.

Het was heel leuk om ons huis te zien in mini formaat, alles erop en eraan. Toevallig liep degene die het gebouwd heeft en die ons ook van het hele proces op de hoogte gehouden heeft, rond en met hem hadden we een gezellig gesprek.

Het is bijzonder om te zien met hoeveel liefde en passie de spoorwegen gebouwd zijn, alles rijdt en hier en daar kun je op een knopje drukken en gaat er ergens een koetje eten, een mannetje oogsten of houthakken, een bootje over het meer varen. De spoorlijnen zijn allemaal opgeheven, maar nu in ere hersteld in dit kleine museum.

Grappig was ook dat het oude meubilair uit het stationsgebouw hier in Lidhult opgesteld staat, compleet met kaartjesverkoper die in 3 talen zijn verhaal doet.

Ons huis staat er al, samen met het stationsgebouw en het vroegere hotel op de hoek van onze straat, de rest moet er nog omheen groeien.

Op rondreis door Zweden?

Kom dan bij ons logeren en eten!

In maart 2019 hebben wij onze B&B Mooi Gula Huset geopend. En we zijn nog steeds bezig met het vervolmaken van onze B&B. Het huis uit 1908 heeft een authentieke Zweedse uitstraling en deze willen we ook in de inrichting van de B&B terug laten komen. Daarbij komen de oude Zweedse meubels en gebruiksvoorwerpen uit onze winkel ‘Mooi inredning’ zeker goed van pas.

De B&B ligt in Lidhult, in het zuid-westen van Småland. In een bosrijk wandelgebied waar je kunt genieten van rust en ruimte. En natuurlijk mag dan een goed ontbijt niet ontbreken. Lokale, biologische en huisgemaakte producten hebben onze voorkeur en zullen dan ook een belangrijk onderdeel zijn van het ontbijt. Mocht je ook ‘s avonds willen aanschuiven aan onze keukentafel (binnen of buiten), dan kun je met ons mee eten ‘wat de pot schaft’.

We zien uit naar je komst (en in de tussentijd kun je natuurlijk al onze blog volgen).

Välkommen, Liesbeth en Joost